İnsan düşünen bir varlıktır, genellikle düşünmek bir amaç için yapılır. Bir işi yapmadan önce o işin sonucunun nereye evrileceğini düşünen insan, yaptığı işin sonucuna da katlanır.

Düşünmenin insanı geliştirdiği aşikardır. Düşünmek insan yaşamında sürekli hareket halinde olan beynimizin görevidir. Dolayısıyla yaşantımız davranışlarımız beden dilimiz düşüncenin sonucudur. Tabi düşünmek bilgiyi de gerekli kılar. Düşüncesizce hareket eden toplumda bir sürü insan var.

Geçenlerde gurbetçi bir arkadaşım anlattı; ‘’Almanya’dan Türkiye’ye iznimi kullanmak için yola çıktım. Kapıkule sınır kapısına geldiğimde bir aracın içinden çöpleri dışarı atan bir vatandaşımızı gördüm, trafik yavaş ilerlediği için duruma tepki göstererek neden çöpleri dışarı attığını sordum? Oda gurbetçi vatandaşımız, Avusturya’dan geliyormuş, çöpleri Avusturya’dan beri poşete koyduğunu diğer ülkelerde çöpün araç dışına atılmasının yasak olduğunu, atarsa para cezası kesildiğini çöplerin koktuğunu onun için attığını söyledi, burası benim vatanım bi çöpümü bile atamayacakmıyım diye tepki gösterince, bende, Avusturya’dan beri biriktirdiğin çöpleri neden ülkemize getiriyorsun diye tepki gösterdim ancak vatandaşımız hiç umursamadan yoluna devam etti.’’

Olayı anlatan arkadaşım ‘’maalesef bizim milletimiz böyle sigara izmaritini yere atar, çöpünü araçtan yol kenarına atar, çekirdek çitler yere atar vs. ‘’ diyerekten, Türk toplumunda sıradan alışılagelmiş bu tür olayları anlattı. Bunların hiç birisini Avrupa’da göremezsiniz, İngiltere’de sigara izmaritini yere atmanın cezası 150 Sterlin (6.300 TL) ceza ödenmezse mahkemeye çıkılır ve bu ceza 2500 sterline kadar çıkar. Almanya Berlin’de yere izmarit atmanın cezası 120 Euro farklı eyaletlerde de bu cezalar 20 – 100 Euro arasında değişmektedir. Fransa’da 68 Euro komşumuz Yunanistan’da ise 50-200 Euro arasında değişmektedir. Ülkemizde bu tür cezalar caydırıcı olur mu? El cevap evet, caydırıcı olur. Ülkemizde 2024 yılı itibarıyla, yere izmarit atmanın cezası 4.000 TL’dir. Buna rağmen herkes izmaritini yere atıyor demek ki, uygulama yok.

Kalabalık bir cadde veya sokakta yürürken yere izmaritin atılması, toplumda hoş karşılanmayacak bir davranış olup, yeni yetişen nesil içinde olumsuz bir örnek teşkil edecektir. Yapılan araştırmalarda; bu tür düşüncesizce yapılan davranışlar genellikle alışkanlıkla elde edilen, bireyin küçük yaşlarda yakın eş, dost ve arkadaş çevresi tarafından da yapılan davranışlar olduğu için, birey o davranışı içselleştirmiş ve bu hareketin bireyce normal bir davranış olduğu sonucuna varılmıştır.

İnsan, dille düşünür, dille kurar dünyasını ve o dünya içinde diliyle yaşar. İnsan, düşünerek, inanarak yeni iletişim oluşturur; insan, hayatını düşünmekle yani bağlantılar kurarak sürdürür. Bir işi yaparken mutlaka düşünmek gerekiyor öyle hemen karar verilmez, önce bir ben ne yapıyorum demelisiniz sonra bu yaptığım doğrumu? yanlış mı? diye bir kendinize sormalısınız? sonra bu yaptığım işin sonuçları ne olacak onu iyi hesap edip, ölçüp, biçip tartacak, sonradan telafisi mümkün olmayan olaylara sebebiyet vermemesi için, insan düşünerek hareket edecek.

Son sözü.” Sadi-i Şiraz’iye bırakalım bakalım ne söylemiş;

“Ne kadar okursan oku, bilgine yakışır şekilde davranmazsan cahilsin demektir.”

“Ne söyleyeyim diye başta düşünmek, niçin söyledim diye sonunda pişman olmaktan iyidir!” “Akıllılar istedikleri şeyi, akılsızlar başkalarının istediğini öğrenir.”

“Akıl yeryüzünden kalksa bile, hiç kimse akılsız olduğunu kabul etmez.

Katma değeri yüksek bir gün diliyorum.